درب منزلش به روی همه بازبود.کمتر روزی بود که مهمان نداشته باشد.دست ودلباز بود،با همه نداری ها می ساخت اما کمک به دیگران را فراموش نمی کرد.(چه مادی،چه معنوی).عاشق اهل بیت (ع)بودندبطوری که بیش ازده سال مراسم قرآن ودعا درماه مبارک رمضان درمنزلش برقراربودودراین راستاهیآًتی بنام "قاسم ابن الحسن"درسازمان تبلیغات اسلامی به ثبت رسانیده بودکه هنوز هم پابرجا وبه حیات خود ادامه می دهد.ایام ماه محرم وصفرهم مراسم عزاداری در منزلش برپابود.حداقل سالی یکبار به زیارت مرقدامام رضا(ع)می رفت،چون عاشق ایشان بود

.من معتقدم چون خداوندوائمه دوستش داشتند ایشان را بتدریج از ما جدا کرد،چون مرگش ناگهانی نبود.از روزی که به این بیماری گرفتار شد وما توسط دکتر متوجه تومور مغزی شدیم نزدیک به 8ماه زمان برد.بیماری که قوی ترین انسان هم بیشتراز دو سال تحملش را ندارد.دراین مدت ذره ذره آب شد.تا اینکه پس ازتحمل درد زیاد مجبور به عمل شد،ولی سه هفته بیشتر دوام نیاورد ودر روزجمعه ششم خردادماه90 چشم از جهان فرو بست واقوام ودوستان وآشنایان را درغمی ابدی فرو برد.انشاءاله خداوند همه اموات راببخشد وبیامرزد.همه حرفهایی که زدم برای تعریف وتمجید نبود،خدایی حرفهایی بود که از گوشه وکنارمردم به من می گفتند.برای شادی روحش لطفا"پس از صلوات،فاتحه ای قرائت فرمایید.